سازمان های جهانی هوانوردی بازرگانی

اگر دوست دارید درباره ی وظایف، تخصص ها و عملکرد سازمان های جهانی مرتبط با هوانوردی بیشتر بدانید و در این زمینه اطلاعات جذابی کسب کنید پس با در این مقاله همراه ما باشید. آشنایی با یاتا، ایکائو، سازمان بهداشت جهانی، سیتا، آیوسا و اتحادیه بین المللی فرودگاه ها عناوینی است که شما در این مقاله با آن آشنا خواهید شد.

آشنایی با سازمان های جهانی هوانوردی

سازمان‌ها و مجامع بین ‌المللی یکی از واقعیت‌های مهم نظام بین ‌المللی به شمار می روند؛ در دنیای امروز سازمان‌ها و مجامع در کنار کشورها، اعضای نظام بین‌ المللی کنونی را تشکیل می‌دهند. سازمان‌ها و مجامع بین ‌المللی از زمان ایجاد در قرن نوزدهم میلادی، تحولات گسترده‌ای را پشت سر گذاشته ‌اند و امروزه طیف وسیعی از سازمان‌ها و مجامع را در بر می‌گیرند که سازمان های جهانی هوانوردی بازرگانی از جمله ی آن ها هستند.

تاریخچه ی سازمان های جهانی هوانوردی بر می گردد به سال 1919 میلادی برابر با سال 1298 خورشیدی که نمايندگان 33 كشور جهان در شهر پاريس گردهم آمدند و برای تدوين قوانين و مقررات ناوبري هوايي كنوانسيوني را به امضا رساندند كه به كنوانسيون پاريس مشهور شد. با امضاي اين كنوانسيون نخستين نهاد بين المللی صنعت هوانوردی با نام كميسيون بين المللي ناوبری هوايی تشكيل شد. کنوانسیون مربوط به مقررات هوانوردی که به کنوانسیون ۱۹۱۹ پاریس نیز معروف است، نخستین معاهده مربوط به هوانوردی و حقوق هوایی است که توسط سی و سه کشور در سیزده اکتبر سال 1919 میلادی در پاریس به تصویب رسید. این معاهده در نه فصل تنظیم شده ‌است.

اندكي بعد و کمتر از یک دهه بعد از تصویب معاهده ی پاریس در سال 1928 ميلادي با حضور نمايندگان یازده كشور جهان كنوانسيون ديگري به نام پیمان هاوانا در کوبا به امضا رسيد و تعداد سازمان های بين المللي در زمینه ی هواپيمايي كشوری به دو نهاد افزايش يافت تا این که با شروع جنگ جهاني دوم در سال 1938 میلادی كليه فعاليت های اقتصادی، كشاورزی، صنعتی و تجاری از جمله صنعت هواپیمایی کشوری تحت الشعاع جنگ قرار گرفت؛ اما با وجود مشكلات متعدد و به رغم ناملايمات فراوان فعاليت اين صنعت هرگز متوقف نشد و هوانوردی كشوری به حيات خود ادامه داد.

این ادامه پیدا کرد تا این که پس از پايان جنگ، صلح و امنيت به تدريج جهان را فرا گرفت و اقتصاد و تجارت مجدداً رونق پیدا کرد. در روزهاي پس از جنگ تقاضا براي جا به جايي بار افزايش يافته بود؛ امری که در روزهاي پاياني جنگ قابل پيش بيني بود چرا كه هواپيماها وسایل پرنده ی قدرتمندی بودند كه می توانستند حجم زيادی از بار و مسافر را در مدت زمان بسيار كوتاهي جابه جا نمايند.

از دو سال پيش از پايان جنگ جهاني دوم كاملاً عيان بود كه صنعت هواپيمايي كشوري در اقتصاد جهان پس از جنگ نقشی حساس و كليدی خواهد داشت به همین دلیل بسياری از كشورها مايل بودند که خدمات هوانوردی كشوری را به صورت تجاری ارایه دهند. در این راستا تعدادی از كشورهای صنعتي بحث هایی جدی را براي امضاي توافق نامه هاي سياسي و ديپلماتيک آغاز كردند تا راه تجاري سازي اين صنعت را در كشور خود هموار سازند.

مهم ترين اين كنفرانس ها، كنفرانس انگليسي آمريكايي كبك بود كه با حضور ریيس جمهور وقت ايالات متحده امریکا و نخست وزير بريتانيای کبیر در كشور كانادا برگزار شد. اين مقامات در نظر داشتند يك نهاد بين المللي هوانوردي غیر نظامی زير نظر سازمان ملل متحد تشكيل شود تا تدوين قوانين هواپيمايي كشوري و نظارت بر اجراي آن را برعهده گيرد.

بر این اساس بعد از جنگ جهانی دوم در تاریخ یازده سپتامبر سال 1944 میلادی اولین قدم برای تشکیل یک سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری برداشته شد و از نمايندگان پنجاه و پنج كشور جهان دعوت شد تا براي توسعه ي مطلوب صنعت هواپيمايي كشوري، ايمن تر شدن پروازها، گسترش همكاري هاي بين المللي هوایی و همچنين يكپارچه سازي استانداردهاي هوانوردي در شهر شيكاگو گردهم آيند.

اين گردهمايي كه به پيمان شيكاگو معروف شد در اول نوامبر همان سال برگزار شد و طي آن موافقت نامه ی تشكيل سازمان بين المللي هواپيمايي كشوري (ايكائو) نيز به امضاي نمايندگان كشورهاي حاضر در اجلاس رسيد. بدین ترتيب اساسنامه ی مهم ترين نهاد بين المللي صنعت هوانوردي غیر نظامی بنيان نهاده شد و سازمان بين المللي هواپيمايي كشوري (ايكائو) متولد شد.

از آن زمان ايكائو با تدوين استانداردها و مقررات لازم به اعضاي خود كمك كرده است تا علاوه بر داشتن پروازهايي امن و ايمن، حفاظت از محيط زيست را نيز در سرلوحه ي اهداف خود قرار دهد. از آن پس ايكائو هفتم دسامبر، مطابق با 17 آذر، را روز بین المللی هواپيمايي كشوري نام گذاري كرده است و در اين روز ضمن تبريك به اعضاي خود، چشم انداز صنعت هواپيمايي كشوري را نيز تبيين مي كند.

انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی (IATA)

یاتا، سر واژه ی کلمات انگلیسی International Air Transport Association (IATََA) به معنای انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی می باشد. این انجمن در سال 1945 میلادی تحت پیمان هاوانا در کوبا توسط بسیاری از شرکت های هوایی اروپایی و امریکایی تأسیس شد، تا به حل مسایلی بپردازد که در اثر گسترش سریع حمل ونقل هوایی در پایان جنگ جهانی دوم به وجود آمده بود. این انجمن بعد از جنگ جهانی دوم و شکست کنفرانس 1944 شیکاگو، در پاسخ گویی به حل مشکلات اقتصادی، تعیین تعرفه ها، ظرفیت هواپیماها و گرایش کشورها به انعقاد معاهدات دوجانبه میان خود، توسط خطوط هوایی بنیان نهاده شد و پس از تأسیس جایگزین اتحادیه بین المللی ترافیک هوایی که بعد از جنگ جهانی اول در سال 1919 میلادی جهت حمل و نقل منظم هوایی در شهر لاهه سازمان یافته بود گردید.

رسالت یاتا، راهبری صنعت هواپیمایی بازرگانی و کمک به رشد و توسعه آن در سطح بین‌المللی است. یاتا به منزله ی پارلمان شرکت های هوایی است و نماینده ی آن ها در سازمان های بین المللی به شمار می رود. یاتا تشکیلاتی است غیر دولتی، غیر سیاسی، غیر انحصاری و دمکراتیک با هدفی معلوم و امکان عضویت دلخواه در آن. عضویت در یاتا برای تمام شرکت های هواپیمایی که با اجازه ی دولت متبوعه ی خود عضو ایکائو بوده به شرط داشتن پروازهای برنامه ریزی شده امکانپذیر می باشد. منشاء قدرت و تصمیم گیری در یاتا مجمع عمومی است که تمام اعضای فعال در آن حق رأی مساوی دارند و موضوع مهم مصوباتی است که به تصویب جلسات سالانه ی مجمع برسد. یاتا دارای دو زیر مجموعه ی قاره ای به نام های انجمن آمریکایی حمل و نقل هوایی با نام اختصاری آتا و انجمن اروپایی حمل و نقل هوایی با نام ایتا می باشد که مقر آن ها نیز در مقر یاتا شهر مونترال کانادامی باشد. در حال حاضر یاتا دارای بیش از دویست و چهل عضو فعال از صد و بیست و شش کشور دنیا می باشد که حدود 93 درصد از حجم ترافیک هوایی بین المللی را عهده دار هستند و سالانه بیش از دو بیلیون مسافر را جابجا می کنند.

دفاتر منطقه ای یاتا

یاتا در 150 کشور جهان دارای 101 شعبه می باشد، که از طریق پنجاه نمایندگی و پنج دفتر منطقه ای اصلی در سراسر جهان، از اعضای خود در 120 کشور دنیا پشتیبانی می کند. این دفاتر عبارتند از:

• دفتر منطقه ی آفریقا و خاورمیانه واقع در امان

• دفتر منطقه ی اروپا واقع در مادرید اسپانیا

• دفتر منطقه ی شمال آسیا واقع در پکن

• دفتر منطقه ی اقیانوسیه واقع در سنگاپور

• دفتر منطقه ی قاره ی آمریکا واقع در میامی

اهداف یاتا

• کمک به رشد، توسعه و ترغیب حمل ونقل هوایی ایمن، منظم و مقرون به صرفه به نفع مردم دنیا

• ترویج و تشویق بازرگانی هوایی و نیز مطالعه و بررسی مسایل مرتبط با آن

• ایجاد و فراهم نمودن شرایط همکاری میان خطوط هوایی بین المللی به طور مستقیم و غیر مستقیم

• همکاری با ایکائو و نیز دیگر سازمان های بین المللی

چشم انداز و مأموریت یاتا

همکاری با یکدیگر برای شکل دادن به رشد آینده صنعت حمل و نقل هوایی ایمن و پایدار که جهان ما را به هم متصل و غنی می کند که یاتا در غالب سه مأموریت اصلی یعنی نمایندگی، رهبری و خدمت به صنعت حمل و نقل هوایی بازرگانی آن را سرلوحه ی کار خود قرار داده است.

1. نمایندگی صنعت هواپیمایی

یاتا درک صنعت حمل و نقل هوایی را در میان تصمیم گیرندگان بهبود بخشیده است؛ و آگاهی از مزایایی که هوانوردی بازرگانی برای اقتصادهای ملی و جهانی به ارمغان می آورد را افزایش داده است. یاتا با حمایت از منافع خطوط هوایی در سرتاسر جهان، قوانین و هزینه‌های غیرمنطقی را به چالش کشیده است؛ و در این رابطه قانون‌گذاران و دولت‌ها را مسوول نموده تا برای مقررات معقول تلاش نمایند.

2. پیشرو در صنعت هواپیمایی

یاتا برای بیش از 70 سال است که استانداردهای تجارت جهانی را که صنعت حمل و نقل هوایی بر اساس آن ساخته شده توسعه داده است. هدف یاتا کمک به خطوط هوایی با ساده‌سازی فرآیندها و افزایش راحتی مسافران و در عین حال کاهش هزینه‌ها و بهبود کارایی است.

3. خدمت به صنعت هواپیمایی

یاتا به خطوط هوایی کمک می کند تا تحت قوانین کاملاً تعریف شده ایمن، کارآمد و اقتصادی کار کنند؛ و از این طریق پشتیبانی حرفه ای برای همه ذینفعان صنعت با طیف گسترده ای از محصولات و خدمات تخصصی را ارایه می کند.

اعضای انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی (یاتا)

1. شرکت های هواپیمایی

همان طور که در تاریخچه ی یاتا بدا اشاره شد اعضای اصلی یاتا شرکت های هواپیمایی هستند، که در صورت داشتن شرایط می توانند عضو این انجمن شوند؛ لازم به ذکر است شرایط اصلی عضویت شرکت های هواپیمایی در یاتا شامل عضویت دولت تابعه ی شرکت هواپیمایی در ایکائو و نیز داشتن پروازهای برنامه ریزی شده می باشد، که در صورت داشتن شرایط فوق شرکت های هواپیمایی می توانند به عضویت یاتا درآیند و از طرف یاتا کد بین المللی عضویت جهت شناسایی دریافت نمایند. لازم به ذکر است خطوط هوایی تا زمان عضویت خود در یاتا با کد منحصر به فرد خود شناخته می شوند.

انواع عضویت خطوط هوایی در یاتا

* عضویت فعال (Active member)

این نوع عضویت برای آن دسته از شرکت های هواپیمایی می باشد که پروازهای بین المللی و داخلی را انجام می دهند. بنابراین تمام خطوط هوایی که دارای پروازهای منظم بین المللی هستند عضو یاتا می باشند.

* عضویت وابسته (Associated member)

این نوع عضویت برای آن دسته از شرکت های هواپیمایی می باشد که فقط پروازهای داخلی را انجام می دهند.

2. شرکت های خدمات مسافرت هوایی

آژانس های خدمات مسافرت هوایی بخش دیگری از اعضای یاتا را تشکیل می دهند که با توجه به داشتن نمایندگی فروش از شرکت هواپیمایی مادر از کشور تابعه خود و نیز یک سری شرایط دیگر می توانند عضو یاتا شوند و بدین ترتیب کد بین المللی عضویت در یاتا را دریافت نمایند. عضویت دفاتر مسافرتی در یاتا منافع زیر را برای آنان به همراه خواهد داشت:

• دریافت کد عددی از یاتا که قابلیت شناسایی سریع آژانس را مهیا می کند.

• دسترسی به فهرست موجودی شرکت های هواپیمایی و فروش و صدور بلیت آن ها

• افزایش بازده و ارتقاء کیفیت ارایه ی خدمات از طریق استاندارد سازی یاتا

ساختار تشکیلاتی یاتا

1. مجمع عمومی

مجمع عمومی رکن قانونی و مرجع تصویب بودجه، عمل کرد و آیین نامه های یاتا می باشد؛ این مجمع متشکل از تمامی نمایندگان شرکت های هواپیمایی عضو یاتا می باشد و همه ساله با تشکیل جلسات مجمع عمومی سالانه در اموری چون انتخاب رییس یاتا، اعضای کمیته ای اجرایی و دریافت گزارشات آن، تصویب بودجه و مسایلی از این قبیل دخالت دارد.

2. کمیته اجرایی

کمیته ی اجرایی یاتتا بررسی امور روزانه ی یاتا را بر عهده دارد و مسوولیت های واگذار شده به آن را اجرا می کند.

3. مدیر کل

مدیر کل به وسیله ی کمیته ی اجرایی انتخاب می شود و باید مورد تأیید مجمع عمومی قرار گیرد. مدیر کل مسوول امور اجرایی یاتا می باشد و باید روی امور واگذار شده به یاتا سرپرستی، نظارت، کنترل و مدیریت داشته باشد. مدیر کل همچنین باید بر مکانیسم های تسویه معاملات میان خطوط هوایی، شعبه های آن ها و نیز سایر ادارات یاتا نظارت داشته باشد. مدیر کل همچنین موظف به انجام وظایف محول شده به وی توسط مجمع عمومی و ارایه گزارش به مجمع عمومی سالانه نیز می باشد. مدیر کل می تواند در صورت تصویب و توافق هیأت حاکم یاتا کمیته های تخصصی جهت مشاوره در مورد موضوعات مهم در صنعت حمل و نقل هوایی را تشکیل دهد و یا آن ها را منحل نماید.

4. کمیته های تخصصی

کمیته های دایمی یاتا توسط کمیته ای اجرایی انتخاب می شوند و پس از تأیید توسط مجمع عمومی یاتا به فعالیت می پردازند. این کمیته ها عبارتند از کمیته ی ترافیک، فنی، حقوقی، مالی و پزشکی که زیر نظر کمیته ی اجرایی یاتا انجام وظیفه می کنند و یاتا را در رسیدن به اهدافش یاری می کنند و در ادامه به طور کامل با اهداف و وظایف آن ها آشنا خواهیم شد.

کنفرانس های ترافیکی یاتا

1. کمیته ترافیک (Traffic Committee)

کلمه ی ترافیک در ایرلاین از جمله واژه هایی است که جامع جمیع عملیات بازرگانی میان دو و یا چند شرکت هواپیمایی را در بر می گیرد؛ به همین دلیل علارغم شباهتش به کلمه ی ترافیک به معنای رفت و آمد به هیچ وجه معادل فارسی نداشته و در کلیه زبان ها به همین شکل ادا می شود. کمیته ی ترافیک ناظر بر رعایت مقررات ترافیک و قراردادهای میان دو شرکت هواپیمایی می باشد؛ به عبارت دیگر کلمه ی ترافیک در بر گیرنده ی کلیه فعالیت های بازرگانی شرکت های هوایی است. شایان ذکر است از هر قراردادی که میان دو یا چند شرکت هواپیمایی که بسته می شود یک نسخه ی آن به دفتر یاتا فرستاده می شود و کمیته ی ترافیک نسبت به صحت و قابلیت قرارداد منعقده اعلام رأی می نماید. وظیفه ی این کمیته تسهیل کلیه امور از جمله استاندارد کردن فرم ها، رویه ها و توافق های مربوط به هندلینگ می باشد. همچنین مسوولیت مذاکره قراردادهای بین المللی مربوط به امور نرخ گذاری و قیمت ها از دیگر وظایف این کمیته است که شرکت های هواپیمایی مسوولیت آنرا به یاتا محول نموده اند تا پس از تصویب به مرحله ی اجرا در آید.

2. کمیته مالی (Financial Committee)

کمیته ی مالی انجام کلیه امور مربوط به حسابداری و نیز تسویه حساب بین شرکت های هوایی در رابطه با تجارت فی ما بین آنها را عهده دار می باشد. همچنین مسایل شرکت های هوایی در رابطه با ارز و مبادله ی آن، مالیات و مطالبات و نیز بیمه و آمار از دیگر وظایف کمیته ی مالی است. کمیته ی مالی دارای مرکزی به نام اداره ی مفاصا حساب یاتا و یا خانه ی تهاتری یا پایاپای می باشد که در این مرکز به طور ماهانه بدهی ها و طلب های شرکت های هوایی در رابطه با مبادلات تجاری آنها تسویه می گردد. به طور مثال شخصی که بلیت ایران ایر را در مسیر تهران، لندن، مادرید خریداری می کند کلیه هزینه های سفر را در تهران به ایران ایر پرداخت و بلیت تمام مسیر را دریافت می کند و شرکت هواپیمایی اسپانیایی که مسافر را در لندن به مقصد مادرید سوار می کند جز یک کوپن پروازی چیزی از مسافر دریافت نمی کند و فقط کوپن مذکور را به دفتر مفاصا حساب یاتا در ژنو سوییس می فرستد تا دفتر مذکور پول این بخش از بلیت را از هما دریافت و به حساب وی واریز نماید.هر شرکت هواپیمایی سالانه مبلغی را به فرانک سوییس به عنوان حق عضویت با یاتا پرداخت می کند؛ میزان این حق عضویت بستگی به حجم فعالیت های شرکت هواپیمایی و این که چه خدماتی از یاتا دریافت می کند دارد.

3. کمیته حقوقی (Legal Committee)

وظیفه ی این کمیته در ارتباط با کلیه مسایل حقوقی است که به نحوی با حمل ونقل هوایی بین المللی ارتباط پیدا می کند. به عبارت دیگر وظیفه ی این کمیته حفظ حقوق شرکت ها در قبال یکدیگر و همچنین در برابر عوامل خارجی می باشد بدین جهت هرگاه مشخص شود که در یک سانحه ی هوایی عواملی غیر از عوامل مرتبط با قوانین و مقررات هوایی مؤثر بوده این کمیته نسبت به حفظ منافع شرکت ها وارد عمل می شود و می تواند بدون اطلاع قبلی با توجه به شرایط پیش آمده هواپیمای یک شرکت عضو را که مقررات را نادیده انگاشته و نسبت به هشدارها و تذکرها و استانداردها بی اعتنا بوده در هر نقطه از جهان و هر فرودگاهی توقیف نموده واز پرواز آن جلوگیری نماید. تدوین نظرات شرکت های هوایی در رابطه با مسایلی نظیر مسوولیت و تعهدات شرکت های هوایی در قبال یکدیگر و نیز مسافران از وظایف دیگر کمیته ی حقوقی می باشد.

4. کمیته فنی (Technical Committee)

وظیفه ی این کمیته بررسی کلیه امور عملیاتی و فنی در رابطه با حمل ونقل هوایی بین المللی است که مبتنی بر تبادل اطلاعات و تجارب بین شرکت های هوایی می باشد. به عبارت دیگر وظیفه ی این کمیته نظارت بر عملکرد صحیح بخش های مختلف در یک شرکت هواپیمایی تجاری است؛ بازرسین فنی یاتا این حق را دارند تا بدون اطلاع قبلی وارد کلیه بخش های یک شرکت هواپیمایی شده و نسبت به حضور ابزار، دستور العمل ها و بخش نامه های مرتبط تفتیش، سؤال و تفحص نموده و کمی ها و کاستی را تذکر دهند. لازم به ذکر است بازدید فنی منحصر به بخش های تعمیر و نگهداری هواپیما و قطعات آن نمی شود بلکه در همه ی قسمت ها از کترینگ تا دفاتر فروش و بخش رایانه ای شرکت های هواپیمایی می تواند از نظر فنی مورد بازدید قرار گیرد؛ به عبارت دیگر بازدید شرکت های هوایی در کلیه زمینه‌های عملیاتی و فنی از طریقه کمیته فنی یاتا امکان‌پذیر می‌گردد.

5. کمیته پزشکی (Medical Committee)

وظیفه ی کمیته ی پزشکی بررسی عوامل روان تنی می باشد که ممکن است سلامتی و ایمنی کارکنان پرواز و نیز مسافرین را تحت تأثیر قرار دهد. کمیته ی پزشکی یاتا واضع قوانینی است که به استناد این قوانین خدمه ی پروازی بیش از مدت معینی نمی توانند اضافه کار کنند به همین جهت با وضع آزمون های دوره ای شش ماهه استاندارد سلامتی پرسنل را در شرکت های هواپیمایی مورد بررسی قرار می دهد تا از وضعیت سلامت خلبانان، مهمانداران، مهندسین پرواز، کارکنان خدمات فرودگاهی، کارکنان خدمات پرواز و کلیه کسانی که نیاز است که هر شش ماه یکبار چه از نظر دانش شغلی و چه از نظر بدنی مورد معاینه قرار گیرند مطلع گردد. کمیته ی پزشکی یاتا متشکل از مشاورین و متخصصین در امر پزشکی هوایی است. این کمیته ارتباط نزدیکی با سازمان بهداشت جهانی دارد و کانال ارتباطی شرکت های هواپیمایی با این سازمان به شمار می رود.

سازمان بین المللی هوانوردی کشوری (ICAO)

سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی (کشوری) با نام مخفف ایکائو (ICAO) سرواژه ی عبارات انگلیسی می باشد که در سال 1947 میلادی بر اساس پیمان شیکاگو به عنوان بخشی از سازمان ملل متحد پایه گذاری شد. مرکز این سازمان در شهر مونترال ، ایالت کبک در کشور کانادا می باشد. و در حال حاضر بیش از صد و هشتاد و چهار کشور جهان از جمله ایران عضو آن می باشند. ایکائو به مثابه جمعی از کشورهای علاقه مند به استاندارد سازی رویه ها و تسهیلات مسافرت هوایی بین المللی می باشد. ایکائو مسوول تهیه، تدوین و تغییر استانداردهای حمل و نقل هوایی بین المللی بر پایه ای جهانی است. به عبارت دیگر مأموریت ایکائو هماهنگ‌ سازی استانداردهای بین‌المللی پروازی و مدیریت خطوط هوایی در سطح جهان است. این استانداردها عبارتند :

• اجازه ی کار به پرسنل هوایی و برخی از پرسنل زمینی (انکس 1)

• تعیین صلاحیت پروازی هواپیماها (انکس 6)

• تعیین علامت ثبت و تابعیت هواپیماها (انکس 7)

• قوانین مربوط به تحقیق و بررسی سوانح هوایی (انکس 13)

• ساخت و تجهیز فرودگاه ها (انکس 14)

• امور ارتباطات و مخابرات هوانوردی (انکس 10)

• تسهیل امور مهاجرت و گمرکات (انکس 9)

• قوانین مربوط به کنترل ترافیک هوایی وهوانوردی (انکس 11)

ارکان اصلی سازمان بین المللی هوانوردی کشوری

1- مجمع عمومی (General Assembly)

در مجمع عمومی سازمان، کلیه کشورهای عضو، دارای نماینده و هر کدام دارای یک رای هستند، یعنی حق تساوی نمایندگان کشورها به رسمیت شناخته شده است. مجمع عمومی به طور عادی حداقل هر سه سال یک بار تشکیل جلسه می دهد. مجمع، نسبت به کلیه موضوعاتی که از طرف شورا درخواست می شود، صلاحیت رسیدگی دارد و می تواند با اکثریت چهار پنجم آرا، عضو جدیدی را بپذیرد. در زمینه خارجی، مجمع می تواند موافقت نامه هایی با سایر سازمان های بین المللی برای حمایت از صلح منعقد کند و نیز صلاحیت تجدید نظر در عهدنامه را با اکثریت دو سوم آرا دارد. هر گونه پیشنهاد اصلاحی عهدنامه، پس از تصویب حداقل دو سوم آرای مجمع عمومی، در مورد کشورهایی که اصلاحیه مذکور را تصویب کرده باشند زمانی به مورد اجرا گذاشته خواهد شد که به تصویب تعداد معینی از کشورهایی رسیده باشد که از طرف مجمع تعیین می شوند. این تعداد طبق بند الف ماده نود و چهار عهدنامه نباید از دو سوم مجموع کشورهای متعاهد کمتر باشد. مجمع عمومی تاکنون در مراحل متعددی مبادرت به اصلاح عهدنامه نموده است.

2- شورای دایمی (Permanent Council)

شورای دایمی مرکب از نمایندگان سی و سه کشور عضو است که برای مدت سه سال از طرف مجمع عمومی انتخاب می شوند. تصمیمات شورا با اکثریت آرا اتخاذ می گردد. شورای دایمی دارای دو نوع اختیار می باشد.

1) اختیاراتی که از طرف مجمع به شورا داده شده است و از این نظر، رکن اجرایی تصمیمات مجمع محسوب می شود.

2) اختیاراتی که خاص شوراست و جنبه ی اداری، مالی و فنی دارد. از این حیث، شورا می تواند آیین نامه هایی در زمینه های فوق الذکر وضع نماید که اجرای آن ها برای کلیه کشورهای عضو الزامی است.

طبق مواد هشتاد و چهار و هشتاد و پنج عهدنامه شیکاگو چنان چه میان کشورهای عضو در خصوص تفسیر و اجرای عهدنامه اختلافی بروز کند، مرجع صلاحیت دار در مرحله اول شورا و در مرحله ی بعد دیوان داوری یا دیوان بین المللی دادگستری است. بنابراین شورای ایکائو رکن قضایی سازمان نیز به شمار می آید.

3- کمیسیون ناوبری هوایی (Air Navigation Commisison)

کمیسیون هوانوردی مرکب از نوزده عضو است که شورای دایمی آنان را از میان اشخاص متخصص در علم و فن هوانوردی که از طرف کشورهای عضو نامزد شده اند، انتخاب خواهد نمود. وظایف این کمیسیون، همان طور که از نامش بر می آید بیشتر جنبه ی فنی و مشورتی در امور هوانوردی دارد. از جمله مهمترین وظایف کمیسیون هوانوردی ایکائو، پیشنهاد استانداردهای فنی در زمینه ی هوانوردی بین المللی است.

مناطق هفت گانه ی ایکائو

برای سهولت پی گیری امور هوانوردی جهان ایکائو اقدام به ایجاد مناطق نه گانه در سطح دنیا نموده است که هفت دفتر عهده دار امور این مناطق می باشند؛ این دفاتر عبارتند از :

• دفتر تایلند عهده دار امور آسیا و اقیانوسیه

• دفتر داکار عهده دار امور آفریقای مرکزی و غربی

• دفتر قاهره عهده دار امور خاورمیانه

• دفتر لیما عهده دار امور امریکای جنوبی

• دفتر مکزیکوسیتی عهده دار امور امریکای شمالی، مرکزی و کاراییب

• دفتر نایروبی عهده دار امور آفریقای شرقی و جنوبی

• دفتر پاریس عهده دار امور اروپا و آتلانتیک شمالی

سازمان بهداشت جهانی (WHO)

سازمان جهانی بهداشت ، یکی از آژانس های تخصصی سازمان ملل متحد است که نقش یک مرجعیت سازمان دهنده را بر بهداشت جامعه ی جهانی ایفا می کند. اساسنامه ی این سازمان در روز 7 آوریل سال 1948 میلادی توسط بیست و شش کشور دنیا از اعضای سازمان ملل به تصویب رسید. مقر دایمی این سازمان در ژنو سوییس مستقر می باشد. در این سازمان متخصصین پزشکی بیش از صد و بیست کشور جهان با هم به مبادله ی معلومات و تجارب خود مشغول می باشند تا بیشترین سطح ممکنه ی سلامتی را در سرتاسر جهان به وجود آورند. سازمان بهداشت جهانی بیشتر به مسایلی می پردازد که کشورها با منابع محدودی که در اختیار دارند به تنهایی از عهده ی حل آن ها بر نمی آیند به طور مثال می توان به هماهنگ‌‌ کردن تلاش‌های بین‌المللی برای پایش بیماری‌های عفونی مانند مالاریا و ایدز و بیماری هایی از این قبیل اشاره کرد. سازمان جهانی بهداشت همچنین متولی طبقه بندی بین‌المللی بیماری‌ها است که دهمین تجدید نظر در آن در سال 1992 میلادی منتشر شد.

همه اعضای سازمان ملل می‌‌توانند عضو سازمان بهداشت جهانی شوند. سایر کشورها نیز در صورتی که تقاضای عضویت‌ شان به تصویب اکثریت مجمع عمومی جهانی بهداشت برسد می‌‌توانند عضو این سازمان شوند. در حال حاضر 193 کشور از جمله ایران عضو سازمان بهداشت جهانی هستند. سازمان جهانی بهداشت، دارای شش دفتر منطقه‌ای در آفریقا، آمریکا، مدیترانه ی شرقی، اروپا، جنوب شرق آسیا و غرب اقیانوسیه است که تا حد زیادی دارای خود مختاری هستند و هرکدام کشورهای منطقه ی خود را پوشش می‌دهند. رییس این دفاتر که مدیر منطقه‌ای نام دارد بوسیله کمیته ی منطقه‌ای برای پنج سال انتخاب می‌شود. هر کمیته منطقه‌ای، از وزاری بهداشت کشورهای عضو تشکیل می‌شود. این سازمان ارتباط نزدیکی با کمیته ی پزشکی یاتا دارد.

کشورهای عضو سازمان جهانی بهداشت، نمایندگانی به مجمع جهانی بهداشت می‌فرستند که ارگان اصلی تصمیم‌ گیری این سازمان به شمار می رود. این مجمع، هر سال در ماه می تشکیل جلسه می‌دهد و علاوه بر تعیین دبیرکل سازمان برای مدت پنج سال سیاست‌های مالی سازمان را بررسی و بودجه‌های پیشنهادی برنامه‌ها را بازبینی و تأیید می کند. مجمع جهانی بهداشت سی و شش عضو خود را به عنوان هیأت اجرایی برای سه سال برمی‌گزیند تا تصمیمات و سیاست‌های مجمع را به اجرا درآورند و به مشاوره دادن و تسهیل امور بپردازند.

انجمن بین المللی ارتباطات دوربرد هوایی (SITA)

انجمن بین المللی ارتباطات دوربرد (مخابرات) هوایی که با نام اختصاری انگلیسی سیتا نیز شناخته می شود، یکی از شرکت های فراملی و بین المللی است که در سال 1949 میلادی توسط یازده شرکت هواپیمایی از جمله ایرفرانس ، کی ال ام ، بریتیش ایرویز ، سوییس ایر و نیز تعدادی دیگر با هدف ارایه ارتباطات مخابراتی در صنعت حمل و نقل هوایی غیر نظامی (کشوری) تشکیل شد و برای اولین بار مسوولیت و کنترل داده های ترافیک هوایی را از طریق سیستم های شبکه ای بر عهده گرفت.

سیتا پس از تأسیس در سال 1950 میلادی، اقدام به راه اندازی مرکز ارتباطات از راه دور برای انتقال پیام در شهر رم کرد و در سال 1966 میلادی اولین رایانه های سازگار با پیام گزینی را در فرانکفورت ایجاد کرد و سال 1969 میلادی بود که به راه اندازی سطح بالاتری از این شبکه اقدام نمود و برای اولین بار منجر به توسعه شبکه سوییچینگ برای مخابره ی پیام در سراسر جهان شد و در سال 1971 میلادی تبادل داده های ترافیک هوایی از طریق این سیستم امکانپذیر شد. در پی این موفقیت سیتا در سال 1972 میلادی اقدام به ایجاد خدمات بین المللی مخابرات هوایی نمود و شبکه ای را بدین منظور برای اعضای خود طراحی نمود و کمتر از یک دهه در سال 1981 میلادی اقدام به توسعه و گسترش آن برای سایر شرکت های هواپیمایی نمود و سال 1989 میلادی بود که آن را به سیستم کامپیوتری رزرواسیون تبدیل کرد و تنها سه سال بعد، در سال 1991 میلادی بزرگ ترین شبکه ی عملیاتی را در این زمینه به عنوان نسلی دیگر ارایه داد. امروزه، سیتا یکی از بزرگ ترین و گسترده ترین شرکت هایی است که ستون فقرات ارتباطات در صنعت حمل و نقل هوایی را تشکیل می دهد و خدمات خود را به بیش از پانصد شرکت صنعت حمل و نقل هوایی باری و مسافری در بیش از 200 کشور دنیا ارایه می دهد.

مدیریت ارتباطات در حمل ونقل هوایی بین المللی، ارایه راهکارهای کسب و کار برای شرکت های هواپیمایی، فرودگاه ها، شرکت های سیستم های توزیع جهانی؛ دولت ها و سایر مشتریان از نمونه فعالیت های سیتا در یک شبکه ی گسترده است که ستون فقرات ارتباطات در صنعت حمل و نقل هوایی بین المللی به شمار می رود. از دیگر فعالیت های سیتا علاوه بر ارایه ارتباطات در حمل و نقل هوایی می توان به ارایه خدمات ارزنده ای برای مدیریت خطوط هوایی بین المللی از قبیل خدمات مربوط به عملیات مسافر، عملیات پرواز، عملیات فرودگاه ها، عملیات بار و چمدان و بسیاری دیگر اشاره کرد.

بازرسی ایمنی و عملیاتی یاتا (IOSA)

(آیوسا) سرواژه ی عبارات انگلیسی IATA Operational Safety Audit به معنای بازرسی ایمنی عملیاتی شرکت های هواپیمایی عضو یاتا بوده که در سال 2001 میلادی جهت حصول اهداف مشخصی توسط یاتا پایه ریزی شد. برنامه ممیزی ایمنی عملیاتی یاتا یک سیستم بررسی منسجم و شناخته شده ی بین المللی است که به منظور ارزیابی مدیریت عملیاتی و کنترل سیستم های شرکت های هواپیمایی طراحی شده است. آیوسا در حقیقت یک برنامه ممیزی استاندارد شده ای است که از اصول ممیزی کیفیت تأیید شده ی بین المللی استفاده می کند. ماهیت برنامه ی آیوسا مدلی از مدیریت کیفیت و ایمنی عملیاتی یکپارچه بوده به طوری که شرکت های هواپیمایی می توانند به سهولت گزارش های ممیزی آنرا بپذیرند و در نتیجه صنعت هواپیمایی به بازدهی مالی از طریق کاهش عمده در تعداد ممیزی های انجام شده دست خواهد یافت. استانداردهای ممیزی آیوسا شامل مجموعه ای از الزامات ایکائو و کمیته فنی یاتا می باشد که فقط برای ممیزی قابل اجرا می باشند. این استانداردها بر ایمنی و مدیریت کیفیت استوار است؛ یک ایرلاین با مدیریت کارآمد می تواند با آیوسا مطابقت داشته باشد. البته لازم به ذکر است اعتبار گواهینامه ی آیوسا برای شرکت های هواپیمایی دو سال بوده که پس از پایان این مدت می بایست تمدید اعتبار گردد.

دامنه ی ممیزی آیوسا شامل سیستم مدیریت و سازمان، عملیات پرواز، مهندسی و تعمیرات، دیسپچ و کنترل پرواز، مهمانداران، تجهیزات زمینی، کارگو و امنیت پرواز می باشد که تا پایان سال 2006 میلادی تمامی اعضای یاتا می بایست در این برنامه ثبت می شدند در غیر این صورت از لیست یاتا حذف می شدند. آیوسا برای سیستم ایمنی از برنامه ی کد اشتراک گذاری در توسعه هواپیمایی استفاده می کند بنابراین ایرلاین های تحت پوشش آن می توانند به گزارش های ممیزی آن که از کلیه خطوط هوایی انجام شده است دسترسی داشته و اطلاعات مفیدی به منظور یک اقدام متمرکز جهت بر طرف نمودن نواقص و معایب خود دریافت نمایند. در این راستا مدیریت ایمنی و مسایل عملیات پرواز دو فاکتور مهم تکراری و قابل ملاحظه ای هستند که به مشارکت گذاشته خواهند شد و این شروع برنامه آنالیز اطلاعات کلی آیوسا می باشد که در این میان نقش یاتا مدیریت برنامه های آن، تضمین سازمان های آموزش دهنده ی ممیزین، صیانت از استانداردهای آیوسا، درخواست سیستم تضمین مرغوبیت، ایمنی و بازنگری اعضای یاتا در کمیته فرانگری آیوسا می باشد. ممیزی آیوسا بوسیله سازمان های مشخص و تأیید شده ی یاتا که ممیزین را بر اساس استانداردهای آموزشی مشخص تعلیم می دهند انجام می پذیرد. بدین نحو که شش ممیز کارآزموده در طول پنج روز به انجام ممیزی از ایرلاین خواهند پرداخت که اغلب نیازمند یک بازدید اولیه به منظور آمادگی خواهد بود. نتیجه ممیزی لیستی از یافته ها و مشاهدات خواهد بود که شرکت هواپیمایی مربوطه در فاصله ی یک سال بایستی اقدام به رفع آنها نماید که پس از برطرف شدن آنها در دفتر ثبت آیوسا قرار خواهد گرفت.

با اجرا و پذیرش آیوسا شرکت های هواپیمایی به منافع زیر دست می یابند :

• استقرار اولین استانداردهای ممیزی شناخته شده ی بین المللی

• افزایش و بهبود ایمنی شرکت های هواپیمایی به طور گسترده

• حذف ممیزی های اضافی با پذیرش متقابل گزارش های ممیزی و در نتیجه کاهش هزینه ها\

• روش های ممیزی مؤثر شامل چک لیست های استاندارد

• به روز بودن پیوسته ی استانداردها و تکامل بهینه ی آن در صنعت هواپیمایی

• یک برنامه ممیزی معتبر با ممیزین مجرب واجد شرایط

• توسعه دوره های آموزشی ممیزی برای صنعت هوانوردی تجاری

اتحادیه بین المللی فرودگاه ها (ACI)

اتحادیه بین المللی فرودگاه ها که با نام مخفف ای سی آی شناخته می شود. تاریخچه ی این اتحادیه بر می گردد به سال 1948 میلادی که نخستین اقدامات برای تشکیل یک نهاد بین‌المللی فرودگاهی برداشته شد و در پی آن شورای اپراتوران فرودگاهی در واشنگتن دی. سی ایالات متحده آمریکا تاسیس شد. دو سال بعد بود که با تأسیس این شورا نهاد دیگری به نام اتحادیه فرودگاه های اروپای غربی در زوریخ سوئیس پا به عرصه نهاد و در پی آن در سال 1962 میلادی اتحادیه فرودگاه های بین المللی غیر نظامی در شهر پاریس تأسیس گردید. با تأسیس سه نهاد بین المللی در سال 1970 میلادی بود که شورایی تحت عنوان شورای هماهنگی اتحادیه های فرودگاهی در ژنو سوییس شکل گرفت تا سخن گو و نماینده‌ی سه اتحادیه مذکور در سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری (ایکائو) و انجمن بین المللی حمل و نقل هوایی (یاتا) باشد. در پی این امر یک سال بعد، ایکائو به شورای هماهنگی اتحادیه های فرودگاهی، اختیارات نظارتی اعطا کرد تا این که پس از دو دهه فعالیت در سال 1991 میلادی شوراهای فوق با هدف یکپارچگی در فعالیت ها و خط مشی ها، به تاسیس اتحادیه بین المللی فرودگاه ها اقدام کردند.

این اتحادیه نخستین اتحادیه بین المللی بود که فرودگاه ها برای تامین منافع خود و تقویت مناسبات با شرکای تجاری شان تأسیس کردند. در همان سال آغاز فعالیت، مقرر شد اتحادیه بین المللی فرودگاه ها، علاوه بر ساختمان مرکزی واقع در ژنو، شش دفتر منطقه ای نیز در آسیا، آفریقا، اروپا، آمریکای لاتین و حوزه‌ی کارئیب، آمریکای شمالی، و اقیانوسیه داشته باشد؛ بدین ترتیب دفاتر منطقه ای اتحادیه مزبور به ترتیب در شهرهای دهلی نو، قاهره، بروکسل، کاراکاس، واشنگتن، و ونکوور مستقر شدند. ایجاد این اتحادیه موجب شد فرودگاه ها به رغم پراکندگی در سراسر نقاط جهان، با داشتن نماینده ای واحد، در مناسبات بین المللی به شکلی متحد و یکپارچه عمل کنند. اتحادیه ی بین المللی فرودگاه ها، یک نهاد غیرانتفاعی است که وظیفه دارد از طریق ایجاد ارتباط با نهادهای بین المللی، ضمن تقویت جایگاه فرودگاه ها در صنعت هوانوردی، منافع اعضای خود را نیز تأمین نماید. در حال حاضر مهم ترین نقش این اتحادیه، ارتباط با سازمان بین المللی هواپیمایی کشوری، ایکائو در زمینه ی تدوین و ابلاغ استانداردهای بین المللی صنعت حمل و نقل هوایی بازرگانی می باشد. اتحادیه بین المللی فرودگاه ها علاوه بر کمک به اعضا برای تحقق و اجرای توصیه ها و استانداردهای مصوب ایکائو در زمینه های ایمنی و امنیت هوانوردی، در جلوگیری از آلودگی محیط زیست نیز با ایکائو همکاری می‌کند. این اتحادیه همچنین، هنگام تدوین مقررات و تعیین تعرفه ها و طرح مباحثی مانند آزادسازی، مالکیت فرودگاهی، تعیین ظرفیت‌ها و محدودیت های نظارتی، از منافع فرودگاه ها صیانت می کند. اتحادیه ی بین المللی فرودگاه ها، در عین حال، با تدوین خط مشی و راهکارهای لازم در خصوص نحوه‌ی ایجاد ارتباط با شرکت های هواپیمایی، دولت ها و نهادهای ناظر، به رشد و توسعه‌ی فرودگاه ها کمک می کند. اتحادیه ی بین المللی فرودگاه ها با فراهم ساختن فرصت های آموزشی متعدد، ارایه ‌ی آمارهای تحلیلی، و همچنین انتشار نشریات کاربردی به اعضای خود کمک می کند تا با آگاهی از دانش روز دنیا تعاملات خود را بهبود بخشند. البته مهم ترین هدف از تشکیل این اتحادیه، بهبود شیوه های مدیریتی، ایجاد و گسترش همکاری با نهادهای بین المللی، تبادل دانش و اطلاعات میان فرودگاه ها، تهیه آمار و اطلاعات تحلیلی برای اعضا، ارایه ی اطلاعات و آگاهی های لازم به مسافران هوایی و مطمئن ساختن آن ها از سفری امن، ایمن و سازگار با محیط زیست می باشد. مبنای فعالیت اتحادیه ی بین المللی فرودگاه ها نیز بر پایه ‌ی همکاری و مشارکت اعضا و تصمیماتی است که پس از اتخاذ در کمیته های تخصصی، به تصویب اعضای هیات مدیره می رسد. اتحادیه بین المللی فرودگاه ها، همچنین، از طریق اطلاع رسانی عمومی و تبیین اهمیت اجتماعی توسعه ‌ی فرودگاه ها و ارتقای همکاری و مساعدت عمومی در بین فرودگاه ها به شناخته شدن هر چه بیشتر جایگاه این صنعت در جامعه می کند.

اعضای اتحادیه‌ بین المللی فرودگاه ها

در حال حاضر اتحادیه بین المللی فرودگا ها دارای بیش از هزار و هشتصد عضو از بیش صد و پنجاه کشور دنیا می باشد که حدود نود و پنج درصد از ترافیک حمل و نقل مسافر در جهان، توسط اعضای این اتحادیه انجام می شود.

اتحادیه بین المللی فرودگاه ها دارای پنج دفتر منطقه ای در آفریقا (کازابلانکا)، دفتر منطقه ای آسیا - اقیانوسیه در هنگ کنگ، دفتر منطقه ای اروپا در بروکسل، دفتر منطقه ای آمریکای لاتین و حوزه کاراییب در مریدا و دفتر منطقه ای آمریکای شمالی در واشنگتن دی.سی می باشد. اتحادیه بین المللی فرودگاه ها برای هماهنگی امور با سازمان‌های دولتی و غیر دولتی، از همکاری کمیته های تخصصی و گروه‌های کاری نیز بهره می ‌برد.

ساختار اتحادیه‌ بین المللی فرودگاه ها

عالی ترین مرجع تصمیم گیری در اتحادیه بین المللی فرودگاه ها "مجمع عمومی" است. این نهاد بین المللی فرودگاهی، یک هیات امنای بیست و نه نفره دارد که اعضای آن متشکل از مشاوران منطقه ای و ناظران برنامه‌ی جهانی شرکای تجاری است و حداقل دو بار در سال تشکیل جلسه می دهند. هیات امنا علاوه بر تدوین خط مشی اتحادیه ی بین المللی فرودگاه ها مطابق با اساس نامه و تصمیمات اتحادیه، موضوعات مهمی را که در جلسه‌ی سالانه‌ ی مجمع عمومی به آن ها پرداخته نمی شود، مورد بحث و بررسی قرار می دهد. انتخاب مدیر کل، و پذیرش اعضای جدید نیز از اختیارات هیات امناست. از دیگر وظایف و اختیارات این هیات می توان به تعیین بودجه‌ ی سازمان مرکزی، تصویب سیاست ها و فعالیت های اتحادیه ی بین المللی فرودگاه ها و نیز نحوه‌ی تعامل اتحادیه با سایر نهادهای بین المللی هوانوردی اشاره کرد. هیات امنا حق رأی دارد و نماینده‌ی رسمی اعضای دایمی اتحادیه ی بین المللی فرودگاه ها محسوب می شود .اتحادیه بین المللی فرودگاه ها یک کمیته ‌ی اجرایی هشت نفره نیز دارد که علاوه بر اجرای مصوبات هیات امنا، بر حسن فعالیت این هیات نیز نظارت می کند. ریاست هر دو نهاد بر عهده‌ی رییس اتحادیه ی بین المللی فرودگاه هاست. البته ناگفته نماند وظیفه ‌ی تحقق سیاست های سازمان مرکزی اتحادیه ی بین المللی فرودگاه ها و همچنین اداره ‌ی این اتحادیه، بر عهده‌ی مدیر کل، رییس هیات امنا، و سخن گوی این نهاد بین المللی است. ذکر این نکته نیز ضروری است که مدیران ارشد بخش های سیاست و اقتصاد هوانوردی، امور هماهنگی های ایکائو و محیط زیست، بخش های ارتباطات، تسهیلات، امنیت، ایمنی، فنی و آموزشی گزارش های خود را به مدیر کل ارایه می کنند .

کمیته ها و کارگروه های اتحادیه بین المللی فرودگاه ها

اتحادیه بین المللی فرودگاه ها دارای پنج کمیته ‌ی دایمی، سه کمیته‌ی فرعی، و دو گروه کاری است. کمیته های دایمی و فرعی که زیر نظر هیات امنای اتحادیه بین المللی فرودگاه ها اداره می شوند در حوزه های تخصصی خود به هیأت امنا مشاوره می دهند این کمیته ها همچنین ملزم می باشند در موارد مقتضی به هیات امنا، کمیته‌ی اجرایی، و دبیرخانه کمک نمایند .کمیته ها متشکل از افراد خبره ای است که در زمینه های فرودگاهی دارای دانش و تخصص کافی هستند. مدیریت این کمیته ها بر عهده‌ی رییس و معاون کمیته است که با رای اعضای کمیته، و هماهنگی با دبیرخانه انتخاب می شوند. دوازده نفر از اعضای کمیته با نظر دفاتر منطقه ای انتخاب می شوند و هشت نفر دیگر را دبیرخانه‌ی اتحادیه بین المللی فرودگاه ها انتخاب می کند. لازم به ذکر است ناظران و اعضای کمیته های موقت، در صورت موافقت رییس و منشی کمیته،می توانند در جلسات شرکت نمایند. کمیته های دایمی اتحادیه ی بین المللی فرودگاه ها عبارتنداز کمیته های اقتصاد، محیط زیست، خدمات و تسهیلات امنیت، ایمنی و فنی

سیاست های اتحادیه بین المللی فرودگاه ها

1) لزوم تحقق به موقع درآمدهای فرودگاهی

2) تعرفه های فرودگاهی

3) توزیع بار ترافیکی

4) لزوم توسعه خدمات غیر هوانوردی از طریق برون سپاری

5) لزوم تعیین قیمت تمام شده خدمات هوانوردی مستقل از بخش غیر هوانوردی

6) فرصت های متنوع سرمایه گذاری فرودگاهی

7) لزوم دقت در مطالعه و مقایسه اطلاعات مالی فرودگاه ها

8) لزوم پرهیز از هزینه های تکلیفی دولت در صنعت

همسفر و همراه گرامی اورامان

با سلام و احترام؛ از وقتی که گذاشتید و این مقاله را مطالعه فرمودید از شما سپاسگزاریم؛ خواهشمند است در صورت تمایل نظر خودتان را درباره ی این مقاله ثبت نمایید، تا ما را در ارایه محتواهای با کیفیت جهت خدمت رسانی به شما عزیزان یاری نمایید. اورامان اوقات خوشی را برای شما آرزومند است.

"روزگارتان خوش، دلتان شاد و تندرستی تان مستدام"

شرکت جهانگردی و خدمات مسافرت هوایی اورامان سیر تهران